Eindelijk is er een beetje tijd om verder te gaan met de bouw van de tweede pipowagen. We willen graag dat deze wel op tijd klaar is voor het nieuwe vakantie seizoen. Voorlopig schiet het allemaal nog niet zo erg op maar vandaag hebben we echt een start kunnen maken. Eerst maar eens hout gekocht voor de houten constructie en de planken vloer die daar bovenop komt. Het hout was alleen wel een beetje te lang voor onze bus. Maar dat mag de pret niet drukken. Als dit hout weer verwerkt is kunnen we verder met de opbouw. We gaan gewoon beginnen en dan zien we hoe alles gaat lopen. Het is hier altijd nog goed gekomen dus daar maken we ons geen zorgen over. 

Om te beginnen zijn we vandaag ook weer verder gegaan met het winterklaar maken van de gasten badkamers voor de camping en de pipowagens. Waterleiding doorblazen, sifons leegmaken, alles afsluiten, geisers afdekken. Het is een hele klus. Maar we hebben ons ook nog over de geknakte boomtakken gebogen van de koeien wandeling van gisteren op ons campingterrein. We hebben zo goed mogelijk de breuken weer tegen elkaar gepast en alles gespalkt met touw en tape. Het is misschien erg simpel maar misschien groeit het volgend jaar gewoon weer aan elkaar. Je weet maar nooit. Misschien gaat de notenboom nog wat doen. De andere boompjes hebben we maar gewoon netjes gesnoeid. 

Er zijn van die dagen dat het niet helemaal gaat zoals je 's ochtends bij de koffie bedenkt. Het begon eigenlijk al in de nacht. Chef sloeg twee keer aan. Het gebeurd natuurlijk wel eens dat er een muis in de gang voorbij loopt dus ik ging met mijn slaperige hoofd twee keer kijken maar ik zag niks. Ik gaf Chef zelfs nog een standje vanwege het geblaf om niks. Maar in de ochtend was het wel duidelijk wat het was. Er staat weer een kudde koeien om het huis heen. Shit. Niet weer hé. Snel maar naar buurman Boudeau. En wat bleek......de koeien waren ontsnapt uit de stal. Daarna een wandeling en precies ons grasland zoeken ze dan uit om te gaan grazen. En dat was dus allemaal midden in de nacht. En Chef probeerde dus te waarschuwen. Maar ja, dat kwam dus niet over. Het is wel weer jammer dat de koeien weer heel veel heen en weer gelopen hebben en daarbij heel veel achter hebben gelaten. Enorme plakken. Daarbij lusten de koeien dus ook onze jonge peren, noten en appelbomen. Maar wat eigenlijk nog het ergste is zijn alle enorme kuilen die de poten van de koeien achterlaten in ons zachte grasland. Hier moeten volgend seizoen weer tenten staan. Dat is nu nog even wel een probleem. Ook hadden ze tussen de tanks door gelopen van de septic-installatie. Diepe gaten van de hoeven. Dus ik heb wel de boel moeten opgraven om te kijken of er schade was van de koeienvoetjes. Gelukkig was dit allemaal nog heel. Wat koeien ook heel leuk vinden is slootje springen. De kanten van onze greppel die al het regenwater moet afvoeren om ons land een klein beetje droog te houden, zijn onder al het gewicht van de dames behoorlijk ingestort hier en daar. Dus als eerste gaan we de sloot weer uitgraven. Dit moest toch nog gebeuren maar nu moest het op stel en sprong. Een dag lang graven. Pffff. Maar met overleg met de buurman wordt er wel besloten dat in het voorjaar ons land een egalisatie beurt krijgt. Dat is in ieder geval fijn. Morgen gaan we maar eens kijken wat we aan de boompjes kunnen doen.

Het is de laatste dagen een beetje wisselend weer. Af en toe zon en af en toe regen of motregen. Maar tussen de buien door zijn we al een aantal dagen bezig met het klaarmaken van het kachelhout. Ons houthok moet weer vol. Eén helft is voor het stoken van dit jaar maar de andere helft moet weer gevuld worden. Dat is voor volgend jaar. Het hout heeft dan weer mooi de tijd om te drogen. Dus we gaan weer volop hout afkorten en als ze dan weer te dik zijn naar mijn zin wordt het hout gekloofd. Zo zijn we weer lekker bezig. Maar het is in ieder geval de tweede keer dat je al weer warm krijgt van dit hout. De derde keer zal volgende winter zijn. Maar zo lekker onder de herfstzon je werk doen is niet vervelend. Af en toe komen er groepen kraanvogels voorbij die naar het zuiden gaan en het begin van de winter aangeven. Dus ik krijg dan de rustige gedachte dat ik mooi op tijd bezig ben om het hout klaar te maken. 

Feest in Frankrijk. Vandaag wordt de wapenstilstand herdacht die het einde van de Eerste Wereldoorlog betekende. In Frankrijk wordt "le Jour de l'Armistice" nog jaarlijks groots gevierd. En omdat men hier niet alleen de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog wilt gedenken maar alle gesneuvelden in alle oorlogen wordt er een ceremonie gehouden onder de "Arc de Triomph". Daar brand de vlam van de onbekende soldaat. 

Vandaag is er een video in plaats van een foto. Na al het zagen en kloven van het kachelhout wordt het weer rustig in Les Trois Taillants. Het is vandaag mooi weer en we hebben een prachtige zonsondergang. Chef, de hond en Kesie de kat komen samen nog even kijken hoe al het hout weer opgestapeld ligt in het houthok. Na al het gezaag en gehak is het even lekker bijkomen zo met dit uitzicht.

"Atelier du Bois" is weer klaar met deze opdracht. Een mooie pui met terrasdeuren en een kleiner draairaam met dichte borstwering. Het ziet er toch wel ongeveer uit zoals de tekening die ik van tevoren heb gemaakt om een beeld te geven hoe het zou gaan worden. De buitenkant is uitgevoerd met de dikke Douglas-houten palen. Het ziet er mooi stoer uit. Ook de binnenkant is helemaal netjes afgewerkt met Douglas. Wij zijn er helemaal tevreden over en de klant is er ook heel erg blij mee. Daar doen we het toch voor. En wij kunnen weer wat mooie foto's toevoegen aan de fotogalerij van ons Atelier. 

Wat doe je als je denkt dat het gras bij de buren groener is dan in jouw weiland. Dan ga je van alles doen om het prikkeldraad te omzeilen. Toen het gras in het weiland van de koeien een beetje kort begon te worden werden er allerlei trucjes bedacht om toch aan het gras te komen dat ze wilden hebben. Uiteindelijk werden de hele piketpaaltjes uit de grond getrokken. Gelukkig kwam de boer snel in actie na ons telefoontje om de koeien tot de orde te roepen. Vorig jaar zijn ze ook al een aantal keren uitgebroken en dat wilde we toch wel voorkomen dit jaar. 

Omdat het vandaag toch slecht weer is hebben we lekker bij de goed opgestookte kachel gezeten. Een lekker croissantje, kopje koffie. Lekker wakker worden dus. Maar stilzitten is natuurlijk niet aan ons besteed. Een mooi moment om de website aan te passen en een plekje te maken voor de nieuwe pipowagen. We moeten het nu alleen nog wel doen met de tekeningen maar er kan al geboekt worden voor een mooie vakantie. Mag ik u daarom voorstellen. De nieuwe pipowagen "Cabane" wat "keet" betekent in het Frans. Vandaag heb ik dus wat mooie schetsen gemaakt zoals de nieuwe wagen eruit komt te zien. De indeling is helemaal uitgedacht. Hier heeft Anton ook nog een flink aandeel in gehad. Daarna is de website aangepakt en de uitbreiding van de huur accommodaties is vanaf vandaag een feit geworden. Voor info, reserveringen en alle andere vragen kunt u terecht op de website of je mailt gewoon naar bramvroon@gmail.com. 

Wij gaan ons schrap zetten voor de storm Amélie. Amélie Poulin was natuurlijk een mooie bioscoop film maar zodra het een storm wordt vind ik het al niet zo leuk meer. We gaan het afwachten. Ze geven in ieder geval code oranje af en wind rond de 100 km/h. Ik heb alles nog maar eens goed vastgebonden. 

Nog steeds druk in de werkplaats om het grote kozijn af te krijgen. Dit is een opdracht van een klant en Atelier du Bois maakt het allemaal op maat. Het begint er al aardig op te lijken en als het weer een beetje mee wilt zitten kunnen we volgende week plaatsen. Dat zou mooi zijn. Dan kunnen we het eindresultaat zien. Morgen kan het kozijn uit elkaar en kunnen we de constructie gaan afwerken met frees, slijptol en schuurmachine. Wilt u meer weten over onze houtwerkplaats kijk dan op www.atelier-du-bois.weebly.com

De laatste dagen zijn we weer in de werkplaats bezig. We hebben een leuke opdracht voor het maken van een complete pui. Een bestaande garagedeur-opening invullen met terrasdeuren en een raam. Daaronder nog een dicht paneel waar later een kattenluik in gemaakt moet worden. De kozijnen zitten in grote dikke poten van douglas hout. Dit geeft een mooi stoer gezicht. Atelier du Bois gaat aan de slag. Het eerste dat gedaan moet worden is het uitdenken van de details. Daarna de dikke poten gemaakt. En dat wel onder het deskundige toezicht van Chef en Kesie. Ik denk dat ze het wel goed vinden gaan. Dit wordt vervolgd.......

Dat wij gewoon een ouderwets gastenboek hebben is al wel bekend. Hier schrijven onze gasten met een ouderwetse pen op papier hun verhaal van het verblijf. In deze tijd zal dit wel hopeloos ouderwets zijn maar wij vinden het erg leuk en fijn dat onze gasten op deze manier kunnen laten zien dat ze het verblijf hier in Les Trois Taillants gewaardeerd hebben. Maar je ontkomt natuurlijk niet aan het digitale tijdperk. We zullen dan ook moeten zorgen dat deze verhalen zich ook kunnen verspreiden op de digitale snelweg. En dat is net waar we de afgelopen weken mee bezig zijn geweest. Alle verhalen staan nu netjes uitgewerkt op de site op de "recensie" pagina. In een zogenaamd "accordeon" zijn alle recensies van alle afgelopen seizoenen na te lezen. Er kan op iedere regel in het accordeon geklikt worden en dat laat dan de recensie zien. Het zijn er inmiddels erg veel geworden en het werd dus zeker tijd om alles weer eens netjes te ordenen. Het is natuurlijk leuk om andere recensies te lezen maar je kan misschien ook je eigen recensie opzoeken en nog eens nalezen. Wij zijn in ieder geval heel trots op deze verzameling met prachtige verhalen en belevenissen van onze gasten. 

Nu de dagen korter worden komt het weer vaker voor dat ik Chef uitlaat tijdens het ondergaan van de zon. De laatste dagen is het ook mooi zonnig weer en daardoor zijn de wandelingen in de avond echt een fantastische happening. Het is zo prachtig dat ik toch een aantal van deze mooie plaatjes wil delen via de foto van de dag. Morgen laat ik weer zien wat we aan werk verricht hebben maar vandaag nog even genieten van de zonsondergang. 

We zijn een poosje naar Nederland geweest voor de verjaardagen van twee kleinkinderen en de geboorte van de derde. Het was natuurlijk fijn om iedereen weer even te zien. We zijn nu weer terug op onze plek in Frankrijk en in Les Trois Taillants heeft de tijd natuurlijk wel stil gestaan, net als de laatste 200 jaar. Er is niets veranderd. De kastanjeboom had zich wel leeg laten vallen. Alle kastanjes lagen met schil en al in het gras voor het huis. Je kon eigenlijk niet meer heen en weer lopen zonder uit te glijden over de gladde en ronde kastanjes. Het eerste karwei is dan dus het opruimen van de herfst decoratie in het gras. Ook Chef vind het weer fijn om in zijn mand in de gang te liggen. Lekker chillen na het verblijf in Nederland. 

Gerard en Dini zijn bij ons om het onderstel van de nieuwe pipowagen te komen aanpassen. Gerard is in Nederland bezig met het maken van een Burton en daarvoor heeft hij een autostuur meegenomen waar wat aan gerepareerd moet worden. Het is een houten stuur maar er zitten zo veel scheuren in die ervoor zorgen dat het stuur bijna in twee delen valt. Dit moet natuurlijk gerepareerd worden in de werkplaats. Terwijl Gerard in de ene schuur het pipowagen onderstel aan het lassen is zorg ik in de houtwerkplaats dat het toekomstige Burton-stuur weer gerepareerd wordt. Het is een leuk klusje om de boel weer bij elkaar te krijgen. Een groef fresen aan de buitenkant en dan een houten strip erin pasmaken. En nu is het een mahonie houten stuur met een eikenhouten stip erin gelijmd. Wat een sjiek stuur. 

Als uitsmijter van het seizoen worden we nog even verwend met de aanwezigheid van Dini en Gerard. En dat is niet zonder een reden. Ze zijn speciaal naar Les Trois Taillants gekomen om het stalen onderstel van onze tweede pipowagen aan te gaan passen aan de nieuwe maat. De wagen wordt iets breder en iets langer. Het ijzer lassen zit Gerard in het bloed en dat komt ons nu wel heel goed uit. We zijn heel blij dat dit werk nu gedaan kan worden zodat we verderop in de herfst en de winter verder met de opbouw van de nieuwe pipowagen kunnen. Buiten het werk dat verzet wordt is het natuurlijk ook heel erg gezellig. Dus Dini en Gerard bienvenue aux Trois Taillants.

Onze nieuwe kleinzoon is alweer 1 dag oud en wij zijn de trotse grootouders van Luca. Zoon van schoonzoon Tim en dochter Rianne. Toen we gisteren het nieuws bekend mochten maken via "de foto van de dag" kregen we zoveel reacties. In eerste instantie probeerde ik nog iedereen te beantwoorden maar dat lukte uiteindelijk niet meer. Dus.........bij deze willen wij heel graag iedereen hartelijk bedanken voor alle mooie en lieve reacties die geplaatst zijn bij "de foto van de dag" van gisteren. We zijn heel trots dat we binnen een jaar drie keer opa en oma zijn geworden bij al onze drie kinderen. Hoe compleet kan het zijn. Heel erg bedankt en sorry dat we niet bij iedereen een reactie terug gegeven hebben. 

Nu hebben we een foto van de dag die er zeker niet om liegt. Vanmiddag om half 2 is Luca geboren. De zwangerschap bij Rianne heeft enorm lang op zich laten wachten maar is nu verder zonder al te veel gedoe verlopen. En nu zijn Tim en Rianne niet meer zomaar Tim en Rianne. Ze zijn Tim, Rianne en Luca geworden. Dit geweldige wonder mag er zeker zijn en we zijn met heel de familie blij dat het goed is gegaan en Tim en Rianne kunnen nu gaan genieten van hun gezinnetje. Wij genieten natuurlijk mee.

Vandaag hebben we nog even snel een simpel afdak gemaakt. Het is natuurlijk allemaal tijdelijk. Het is voor het kachelhout dat we eerst op moeten halen in het houthok bij de schuur. Normaal ging het in boodschappen tassen en ging het naar binnen naast de kachel. Maar we hadden ook heel erg veel last van allerlei kevers en torren die door de kamer aan het banjeren waren. We hadden bedacht om buiten een parkeerplaats voor de tassen te maken en dat moet dan natuurlijk wel droog staan. Dus een houttassen afdak bij de voordeur. We hebben de nokvorsten wel in stijl gehouden. Gekloofd eiken kachelhout. Laat de winter maar komen. Als het maar niet te koud is..........