Het voordeel van een Hemelvaartsdag is wel dat er dus op een door-de-weekse dag gewoon een hoop rommelmarkten zijn. Dat is natuurlijk niet tegen dovemans oren gezegd. In Premilhat (vlak naast Montlucon) staan de straten weer vol met oude zooi. En als je goed zoekt kom je tussen de zooi ook nog wel wat aardige dingen tegen. Er is een verkoper die we al heel wat jaren kennen en die had voor ons iets speciaals. Het was natuurlijk voor iedereen maar wij hebben het uiteindelijk gekocht. Mooie blauwe gazeuse (soda) flessen en één witte. Ze waren afkomstig uit verschillende steden uit de Limousin, dat maakt het nog meer speciaal. Wij vinden ze mooi.

Grote paniek vandaag in Les Trois Taillants. De jongen van het echtpaar koolmees vliegen ineens uit. Daar hadden vader en moeder nog niet echt op gerekend geloof ik. Ineens was het een drukte. Een hoop gekwetter en gefluit. De jonge mees kan nog niet zo goed vliegen en zat vast in het hoge gras. Dit was ook nog nat dus zijn verenpak werd ook meteen getest op de waterdichtheid. Het viel niet mee voor de kleine. Ik heb hem dus maar uit het hoge gras gehaald en op een betere plek neer gezet. Vader en moeder stonden meteen klaar om verder te gaan met voeren. De kleine had honger van de schrik. 

Jantina en Ria zijn vanochtend weer vertrokken naar Nederland. Het was een geweldige week met onze (schoon)zus en vriendin. We hebben veel gelachen, we hebben veel gezien en we hebben daarbij ook nog wat werk kunnen verrichten. Maar aan alle gezelligheid komt dan toch ook weer een eind. Maar ze vertrokken niet voordat er toch een mooi stukje in het gastenboek is gekomen. Het was leuk. En de foto van Jantina achterop de quad heb ik als afsluiter bewaard.

Onze gasten, Ria en Jantina, zijn speciaal nog een dagje extra gebleven om vandaag nog langs een aantal rommelmarkten te gaan. We hebben er nog drie gevonden in de buurt van Montlucon. Lekker dicht in de buurt. Eén ervan was in het bos bij Lavaux St. Anne. Dat is altijd een mooie markt. Zo tussen de bomen geeft dat toch altijd een aparte sfeer. En bij thuiskomst hebben we de buit netjes uitgestald en nog eens goed bekeken. Wij zijn heel tevreden met het resultaat.

De dames zijn met z'n drieën naar het dorpje Oradour-sur-Glâne geweest. Dit dorpje dat in 2 uur tijd totaal verwoest werd tijdens het einde van de Tweede Wereldoorlog is een nationaal monument geworden. Het dorpje is geconserveerd en wordt precies in die toestand gehouden als net na de vernietiging door de Duitse bezetters. Je loopt hier doorheen en kan dan heel goed voelen wat er gebeurd is en wat je helemaal goed kan zien, voelen en bedenken is de waanzin van een oorlog. Onvoorstelbaar.

Ria zorgt in deze paar dagen nog even voor wat vers schilderwerk. De keukendeur en de voordeur komen in een nieuwe verflaag te zitten en de ramen worden in dezelfde vaart ook nog even meegepakt. Het knapt allemaal enorm op en we hoeven er zelf niets aan te doen. Af en toe een foto maken en het komt allemaal in orde. Fijn is dat.

Een echte vakantiedag vandaag. Met z'n allen een bezoekje brengen aan de Puy de Dôme. De vorige keer hebben we de Puy te voet beklommen via het bergpad van de "muletiers". Dat was best zwaar. Vandaag ging het op de luxe manier. Zittend in de trein naar de top konden we volop genieten van de uitzichten. We hebben daarna nog wel rondom de top gelopen. Het is prachtig weer dus je kan heel ver kijken. Prachtig. Weer terug beneden bij het treinstation hebben we de picknick coolbox flink leeg gegeten en zijn we naar het centrum van Clermont-Ferrand gegaan. Ons doel was een bezoek brengen aan de kathedraal van de stad. Opgetrokken uit vulkaan steen is deze zwarte kathedraal echt prachtig om te zien.

Vandaag weer alle hens aan deck. Het plateau voor de caravan is al een poosje geleden gegraven. Maar inmiddels is er op de plek ook alweer wat gras gegroeid en ziet het er weer een beetje zomers uit. De caravan moest eerst nog weer even schoongemaakt worden. Een winter in de schuur geeft wel een laagje stof. En na een ritje door het weiland staat hij nu op zijn mooie plekje op Camping "Au Bout du Monde". Een prachtig uitzicht. Maar nu hij staat komt er nog een grote voortent aan met een complete inrichting om er een geweldige vakantie in te kunnen vieren. Kijk gerust even op de site www.au-boutdumonde.com of deze caravan misschien iets voor jou is. 

Vandaag wordt het wolvenpark in Gueret met een bezoek vereerd. Ria, Jantina en Annette gaan echt weer als een toerist op pad. De "Loups de Chabrieres" is een park waar je verschillende soorten wolven kan zien in hun natuurlijke leefomgeving. Maar de grote verrassing kwam wat later op de dag. Een moederwolf riep haar jongen, die toen ook meteen uit het hol onder de boom vandaan kwamen en met z'n allen werd er een uitgebreide wandeling gemaakt. Dit was natuurlijk een geweldig gezicht.

De foto van vandaag is eigenlijk de foto van gisteren. Maar we doen het er wel mee. Gisteren was het rommelmarktdag in onze eigen gemeente Nouhant. Op de foto zie je hier hoe de scherpe onderhandelingen gedaan worden om het witte tafeltje van eigenaar  te laten wisselen. Het is uiteindelijk gelukt. Op de voorgrond zie je hier nog een rotan kapstok liggen. Op het moment van de foto was die nog gewoon te koop maar inmiddels staat het op de foto's van onze score van deze zondag.

Wij hebben onze gasten voor de komende week opgewacht. Ria en Jantina kwamen precies op tijd aan. We ze met open armen ontvangen. We hopen dat het een hele gezellige week gaat worden.

De gite "Four au Pain" op camping "Au Bout du Monde" is weer helemaal klaar voor de de nieuwe gasten. De komende week is de gite dan wel bezet maar er kan natuurlijk nog geboekt worden voor in de komende maanden. Als u ook eens de ervaring wilt hebben van een alles omvattende rust en de geweldige uitzichten die de camping biedt. Kijk dan eens op de beschikbaarheidskalender op de site. Het natuurlijk ook mogelijk de pipowagen te huren, de volledig ingerichte caravan te huren of om gewoon te komen kamperen met tent of caravan.

Vanwege het mooie zonnige weer kunnen we weer eens wat schilderwerk gaan doen. De hor van de slaapkamer begon aardig te schilferen. Annette gewapend met schuurpapier en kwast zorgt voor een mooie nieuwe verflaag. Ook in dezelfde kleur als de raamkozijnen. Nu kan de hor er weer even tegen. Het is toch wel weer fijn als er geen vliegen in de slaapkamer rondvliegen.

Raak de tel niet kwijt. Wij zijn er inmiddels een beetje aan gewend maar dat geldt niet voor iedereen.

De weilanden rondom ons huis staan vol met koeien. Het is druk. Er moet veel gras gegeten worden want het groeit hard. Maar nu staat de kudde van de buurman in een weiland dat grenst aan de weiland van de andere boer. Hier staat ook een kudde. Iedere kudde heeft zijn eigen stier. En u raad het misschien al......die stieren moeten hun kudde natuurlijk wel goed bij elkaar houden. Dus de twee stieren zijn geen vrienden. Ze staan regelmatig tegenover elkaar en grommen dan een poosje. Zelfs Chef is hiervan onder de indruk. Twee stieren van meer dan 1000 kilo is niet iets wat ruzie moet gaan maken met elkaar terwijl ze bijna in je achtertuin staan. Maar nu was de grote Charolais stier de dames aan het uitdagen van de andere kudde. Het lijkt toch haast wel of ze interesse hebben in deze andere stier. Maar als je dan zo'n geweldig biefstuk van duizend kilo hoort grommen en loeien en die wordt alleen tegen gehouden door een elektrisch draadje en een prikkeldraad ga ik toch weer snel naar huis. Toch nog wel even een filmpje gemaakt.

Hier in Frankrijk is het dan wel geen moederdag vandaag maar zeker wel weer een rommelmarkt-dag. Het weer is een heel stuk beter dan afgelopen "victoire"dag. We hebben weer verschillende markten afgereisd. We moesten wel wat kilometers maken maar ach.......we doen het graag. Het was weer de moeite waard.

Vandaag moesten we snel koffie drinken en ontbijten want we hadden al vroeg een afspraak bij de "vétérinaire" in Treignat. Chef kon ontdaan worden van alle krammetjes die erin gezet werden na alle verwondingen die hij opliep met zijn gevecht met een beverrat. Onze Chef is toen met de niettang weer helemaal aan elkaar gezet. Vandaag konden we in ieder geval eens even goed tellen hoeveel er gezet waren. Om precies te zijn waren het er 12. Brigitte, onze dierenarts, nam afscheid van Chef na de behandeling en zei......"Nou Chef, tot de volgende keer, als je weer dicht gemaakt moet worden." Ik had nog bijna voor de grap gevraagd of het misschien voor ons rendabel zou zijn om zelf een niettang aan te schaffen.

Bevrijdingsdag in Frankrijk. Dit is iets om niet te vergeten.
Wij hadden het plan om deze week een keer naar het belastingkantoor te gaan om wat info te vragen. We dachten slim te zijn en te wachten op een dag met regen. Dan kan Annette toch geen gras maaien. Onderweg naar Aubusson wilde we nog wat postzegels kopen bij het postkantoor in Chénérailles. Maar daar was niemand. Dat vonden we wel vreemd. Dan maar verder naar het belastingkantoor. Onderweg bekeek Annette de agenda van de brocantes en kwam erachter dat er vandaag een aantal groten markten waren. We komen er langzaam achter dat het natuurlijk een feestdag is in Frankrijk. Het is Bevrijdingsdag. We onderbreken de reis en bedenken ons dat het belastingkantoor natuurlijk ook dicht zal zijn. De plannen worden snel gewijzigd. We gaan nu naar de rommelmarkten. Dat is natuurlijk veel leuker. Maar onderweg stapelen de regenwolken zich behoorlijk op. Het blijft nog wel een poosje droog maar zodra we de eerste kraampjes gaan bekijken barst de regen los. Het regent niet. Het stortregent. Iedereen op de markt was al aan het inpakken en wij stappen ook weer zo snel mogelijk in de auto. Vandaag hadden we met de markten geen geluk maar de 8 mei feestdag zullen we in het vervolg niet meer vergeten.

Het grasmaai-seizoen is alweer in volle gang. Het gras groeit als een idioot. Beetje zon, beetje regen. Het lijkt wel of het per dag een aantal centimeters groeit. Annette is natuurlijk al weer een poosje aan de gang om het gras lekker kort te houden. Maar de oude grasmaaier begon wel een beetje uit elkaar te vallen. Iedere keer moesten we nood-reparaties doen. We hebben toen vorig najaar een andere maaier moeten kopen. Het is een mooie fel gele geworden. Als Annette dan aan het maaien is kan je ze in ieder geval goed duidelijk zien en is het niet mogelijk om ze kwijt te raken in de weilanden. Het is natuurlijk even wennen maar het maaien gaat weer een stukje beter zo.