​Herfst is ook de tijd van de trek van de kraanvogels. Zodra de grote groepen vogels richting het zuiden overvliegen gaat de winter beginnen zeggen de Fransen hier. Het is een schitterend gezicht en het geluid dat de vogels maken is heel karakteristiek. Het is een soort "grruuu" en "grue"  is dan ook de naam van deze vogel in het frans. Wat kan het toch simpel zijn soms.

Onder het motto van "Hoe zijn we ook alweer begonnen" doen we even een stapje terug in de tijd. Bijna 11 jaar geleden werden we eigenaar van deze schitterende woning. Er moest nog wel het één en ander aan gebeuren. Het is wel heel leuk om nog weer eens eventjes een blik in het verleden te werpen. 

De combinatie van mist en de ochtendzon was vanochtend echt geweldig. Om stil van te worden. Chef snuffelde vrolijk rond zonder verder op te letten maar gelukkig had ik mijn foto toestel meegenomen. Onze walnotenboom op de voorgrond met een mistig uitzicht. Ons huisje aan de rand van de weilanden tegen de bomenrand aan en de zon die als een soort explosie door de bomen heen schijnt.  

Een grote wens van Annette is vandaag in vervulling gegaan. De twee voordeuren hebben een dorpel gekregen. Doordat de oude dorpelsteen heel erg uitgesleten is wordt het heel lastig om de deuren netjes dicht af te sluiten op de vloer. Een borstel strip werkt niet omdat het gewoon veel te diep is. De oplossing is een mooie eikenhouten dorpel netjes pasmaken en zorgen dat er plek is om een tochtstrip kwijt te raken. Dit is echt weer zo'n klus die je veel te lang laat liggen. Maar vanaf vandaag komen er geen kikkers, hagedissen en ander gespuis meer onder de deur door naar binnen. ​

Nu de constructie vloer klaar is kunnen we verder met de verdere voorbereiding. Annette gaat weer als een prof schilder aan het werk met de dakspanten. Bram zorgt voor het hout voor de wanden. Dit is nog lang niet klaar. Het is een behoorlijke stapel en het zal ook nog wel een aantal dagen werk zijn om alles op maat te krijgen. ​

De constructie vloer van de pipowagen is klaar. De passtukken zijn gemaakt. De definitieve maat is bepaald. De zijkanten zijn netjes strak gezaagd en alles is afgeschroefd. Het zagen was nog wel een puntje. Met de blik op oneindig en het verstand op nul. Dan heb je tijd om over hele suffe dingen na te denken. Bijvoorbeeld: om één plank af te korten doe je ongeveer 40 zaag bewegingen. Dus voor 60 planken 2400. En dan aan 2 kanten is dus ongeveer 5000 keer op en neer met de zaag. De snelheid was ongeveer 0,1 kilometer per uur. Nou ja. Het is klaar en ook nog ingepakt want er wordt de komende dagen regen voorspeld. ​

We hebben een flink begin kunnen maken met de constructie vloer van de pipowagen. Voor het eerst sinds de sloop kunnen we weer eens heen en weer lopen in onze toekomstige woonwagen. Het was vandaag ook prachtig weer met een strak blauwe lucht. Daarom konden we ook iets raars ontdekken in de lucht. We denken dat deze piloot vergeten was om zijn GPS aan te zetten. Hij maakte er in ieder geval een kunst van om zoveel mogelijk bochten te vliegen. ​

We konden vandaag weer eens lekker doorgaan aan de pipowagen. De verbreding is nu helemaal compleet. De vloerconstructie is klaar en morgen kunnen we de vloerdelen erop maken. Voorlopig lijkt het wel een grote dansvloer te worden. Wanneer de wagen ingedeeld gaat worden zullen we daar wel weer anders over denken. ​

​De weersvoorspelling voor deze zondag  was echt bar slecht. De rommelmarkt die we op de agenda hadden staan slaan we dus maar over. We drinken uitgebreid onze koffie op de rustige zondagochtend. We gaan maar weer eens verder met het uitpuzzelen van de exacte maatvoering van de pipowagen. Ik heb het grote beeldscherm weer eens gepakt. Die is sinds het inpakken in Nederland niet meer gebruikt. Nu met het tekenwerk is het best wel weer  heel handig. Maar  het bijft lastig om alles goed uit te denken. Maar vanwege het mindere weer zijn we wel een heel eind opgeschoten met de voorbereidingen.

Dan is nu toch echt de herfst toegeslagen. Ook in Les Trois Taillants. Regen en wind. We zijn het haast niet meer gewend. Maar de herfst heeft nog steeds zijn voordelen. Mooie paddestoelen. Samen met Chef kwamen we er veel tegen. Deze keer een enorme cirkel. Zou het een echte heksenkring zijn. Ik ben er midden in gaan staan. Zou het niet nog goed met mij komen? Ik denk dat ik wel wat hekserij kan weerstaan. ​

​We zijn weer verder gegaan met het onderstel van de pipowagen. Om het stalen frame heen komt een extra houten frame. De wagen kan zo dus wat breder worden. Dit is de eerste fase van de verbreding. Er komt nog een stukje bij.

Alle gasten zijn weer naar huis en de rust is weer gekeerd in Les Trois Taillants. Chef is ook een beetje rustig. Hij heeft gisteren zijn vaccinaties gehad en dat heeft vandaag een beetje zijn weerslag op zijn gedrag dat normaal redelijk druk is. Ik de avond genieten we wel samen van een prachtige zon die mooi over de herfstbomen schijnt. ​

​Nog even een vakantie dag met z'n vieren. Henk en Lea zijn vandaag nog hier en we besluiten om een ochtendje Montlucon te doen. Even lekker de toerist uithangen. Het was gezellig. Morgen is alle visite weer naar Nederland en gaat het Franse leven weer verder.

Vandaag moet het bestelde hout opgehaald worden. De houtzagerij in de puy de Dome heeft al het hout weer keurig op maat gezaagd en de vorkheftruck legt het netjes in de aanhanger. Het is zo geregeld. We kunnen weer terug naar de Creuse. ​

Vandaag kregen we weer bezoek van de depannage wagen uit Montlucon. Dennis zijn wagen heeft een beetje de geest gegeven en doet het dus niet meer. De plannen om morgen te vertrekken moeten dus wel verzet worden naar 1 of 2 dagen later. ​

Na het ontbijt wordt iedereen gemobiliseerd voor de rommelmarkt in Saint Laurent. Daar is ook een pompoenen feest. Wedstrijden voor de grootste en mooiste pompoenen. En groot is hier dan ook echt groot. ​

Een huis vol gasten is leuk en gezellig. Zeker als het de familie Kistenmaker is met aanhang. Annette had weer een voortreffelijk diner in elkaar geknutseld dat gretig aftrek vond. Iedereen heeft een plek om te slapen gekregen en Henk zelf heeft zijn caravan weer bij zich. ​

Vandaag hebben we de boel klaargemaakt voor een druk weekend dat komen gaat. Een hoop gasten die willen slapen en eten. Dus weer boodschappen doen. En de boel schoonmaken. In de middag konden we weer verder met de pipowagen. Hout uitzoeken en op breedte en dikte zagen. De maten bepalen en met een metseldraad de strakke middenlijn bepaald van waaruit we gaan werken. Met de zon op je rug was het behoorlijk zweten. ​

​Vanochtend zaten we op de bank koffie te drinken toen we spontaan besloten er een rustige dag van te maken. We zijn moe en komen maar slecht vooruit. De plannen voor vandaag worden veranderd en we besluiten om boodschappen te gaan doen. En de boodschappen doen bij de "Grand frais" is nog eens leuk ook. En met de avondwandeling met Chef kwam ik dit groepje paddenstoelen nog tegen. Heel mooi en een goed moment om nog weer even uit te rusten tijdens de wandeling door foto's te maken.