De afgelopen week waren de bestelde visitekaartjes voor het atelier binnengekomen. Het zag er heel goed uit en we zijn er blij mee. Maar wat we hierbij ook besteld hebben zijn plakplaten voor op de bus. We moeten natuurlijk wel reclame rijden voor de werkplaats. Maar voordat de platen erop kunnen moet er eerst wat reperatiewerk aan het dak van de bus gedaan worden. Daarna moet hij dan nog gewassen worden want dat is ook al weer erg lang geleden. Voorlopig staat hij weer te blinken en zo met de reclame erop is het toch net een echte werkbus.

Het is herfst en dat is niet alleen de tijd van paddenstoelen en kastanjes maar hier in de Creuse is het ook het seizoen van heggen knippen. En als je ziet hoeveel kilometer heg er hier in het landschap is, dan word je wel even stil. Iedere boer met weiland is weer druk in de weer met groot materieel om alle heggen weer netjes kort te krijgen voor het volgend jaar. Wij hebben ook weiland en moeten dat dus ook doen. Ieder jaar is het een gedoe om alles weer kort te krijgen. Maar daar komt de hulp van boer Boudeau. Hij biedt aan om onze heggen even te knippen want hij is toch onderweg voor zijn eigen heggen. Wij zijn reuze blij want het is nu in een uurtje gepiept terwijl wij er anders toch wel een paar dagen mee bezig zijn. Fijn hoor.

We hebben er een filmpje van gemaakt.

Het is inmiddels tijd om fruit te plukken. We hebben een kleine struik staan met kweeperen. Deze worden hier in Frankrijk "coing" genoemd. Het ziet eruit als een peer meer heeft een soort van fluweel-achtig velletje. Je maakt ze wel klaar als een stoofpeer en kan ze dan eten. Het heeft wel een aparte smaak maar wij vinden goed te "pruimen" die peren. In ieder geval hebben we vandaag een begin gemaakt met het verzamelen van de peren. Ondanks dat de struik maar klein is zit hij dit jaar wel goed vol met peren.

Vandaag zitten we in hogere sferen. De schoorsteen moet namelijk schoongemaakt worden. Alle ladders worden uit de schuur getoverd en er wordt een soort van loopplank gemaakt. De kap moet er ook af want die heeft ook wel een schoonmaak beurt nodig. Dat is wel te zien. Met een grote brander branden we alle roetresten er vanaf. Dan is de beurt aan de schoorsteen zelf. Goed vegen en zorgen dat het roet wel in de stofzuiger verdwijnt en niet in de kamer. We hebben het gelukkig al vaker gedaan dus het komt weer helemaal goed. Nu de avonden al wat kouder gaan worden is het natuurlijk fijn om zo af en toe de kachel weer eens te gaan stoken. En dat kan nu weer.

Na een aantal hele drukke dagen en zeker ook heel vermoeiende dagen is het vandaag even lekker rustig. We kunnen even lekker genieten van het lekkere weer en we belonen onszelf en zeker ook Chef met een lekkere lange wandeling in de omgeving. We bezoeken even het buurdorp Le Montceau en lopen dan nog door naar het naburige Busiere. Het was wel een beetje verder dan we gedacht hadden maar het was wel fijn. Ook de reeën genieten nog even van de herfstzon zo te zien.

De foto van de zondag gaat nog steeds over rommelmarkten. Er was weer een hele grote vandaag in Chamblet. Toen ik de foto maakte had je bijna het gevoel om weer naar huis te gaan. Zoveel drukte. Maar met de gedachte dat je best wel veel kans hebt om mooie dingen te kunnen scoren wagen we het toch om de drukte in te gaan. We hebben weer aardig kunnen scoren. De verzameling tonnen op de oude kruiwagen in de tuin van de gite wordt steeds uitgebreider. Dat is wel leuk.

Nu hebben we inmiddels een prachtige werkplaats met geweldige machines waar we heel blij mee zijn. Alle machines moeten altijd netjes afgedekt worden met een doek omdat het dak van de schuur niet helemaal waterdicht is. Maar nu is er nog een extra reden bij om alles goed af te dekken. Duiven vinden onze werkplaats ook erg fijn blijkbaar. Wij zijn daar niet zo gelukkig mee want alles komt onder de duivenstront. De vogels vinden hun ingang helemaal boven in de nok. Hier is een kleine opening. Aangezien we even niet de beschikking hebben over onze ladders moet er snel iets anders bedacht worden. We maken een hele lange stok met een plaat eraan. Deze moet maar even tijdelijk dienst doen als afsluiting van het raampje. Later maken we hier iets beters voor.

Gisteren liet ik het begin zien van ons logo voor de camping en de werkplaatsreclame. Inmiddels zijn we al weer een stukje verder. We hebben nu een stempel van "Les Trois Taillants" wat de basis gaat worden van alle promoties. Om te beginnen hebben we iets in elkaar geknutseld en is er nu eindelijk een visitekaartje voor de werkplaats. We kunnen dus nu iets weggeven aan potentiele klanten die ons adres willen onthouden. Het begin is er nu.

We willen meer reclame gaan maken voor de camping en voor de werkplaats. Er moet dus een mooi logo bedacht worden. Iets dat heel herkenbaar is van Les Trois Taillants. Ons idee is de vorm van ons huis. Dit logo gaan we dan gebruiken op de folders van de camping "Au Bout du Monde" en van de werkplaats "Atelier du Bois". Dus eerst goed nadenken en tekenen. Overtekenen, overdenken en uitsnijden. Als er dan eindelijk iets op papier staat moet het uitgeprobeerd worden om er iets leuks mee te doen. Het komt dan dus ook aan de labeltjes van de werkplaats produkten. Het kost allemaal even wat tijd maar dan heb je wel wat.

Gisteren was het ongelooflijk benauwd en voor het eind van de dag werd er onweer voorspeld. Dat is ook gekomen. Het was heel spectaculair om te zien. We hebben een poosje in het weiland staan kijken. Het trok wel langs ons heen maar het was allemaal goed te zien. We hebben geprobeerd het op de video vast te leggen maar dat is toch wel een slap afteksel geworden van het echte natuurgeweld. Dat is wel jammer maar ik wil het toch graag laten zien. Het heeft uiteindelijk nog wel een regenbui opgeleverd maar dat was niet de moeite. De droogte en het warme weer gaan gewoon weer verder. In de ochtend was er helemaal niets meer te merken van het water dat gevalllen was.

Les Trois Taillants zit al enige tijd op Instagram. Hier plaats ik bijna iedere ochtend een foto van de natuur in de directe omgeving van ons landgoed. Dit doe ik tijdens de ochtendwandelingen met Chef. Ik verbaas me iedere keer weer over de pracht en de eenvoud en soms het super ingewikkelde van de natuur. Iedereen kan dit volgen via Instagram https://www.instagram.com/troistaillants/. Maar voor diegene die geen Instagram account hebben plaats ik er hier weer een aantal.

Het is toch wel erg leuk als je een B&B verhuurt en een gite of een pipowagen. Er komen steeds weer andere mensen langs die je voor het eerst ziet en waar je dan kennis meemaakt. En soms komen er mensen langs die je al een poosje kent maar soms komen er ook echte oude Rozenburgers langs waar je dan ineens mee aan tafel zit. En voor je het weet komen er weer allerlei oude verhalen naar boven. Het was een geweldig gezellige avond samen met Jan en Jopie.

Eén keer raden wat we gaan doen vandaag. Het is mooi weer en het is ook nog zondag. Dan is de keuze snel gemaakt. Er zijn drie grote rommelmarkten in de regio dus we kunnen ons hart ophalen. Croissants en koffie mee en dan is er niets in de weg om wat leuke dingen te gaan scoren. En dat is gebeurd!

Er zijn weinig spannende dingen gebeurd vandaag. We hebben verder gepuzzeld over de verhuur van de ingerichte tent. Het was trouwens ook de laatste dag dat Tim en Rianne hier waren. Dat is jammer. Maar met het uitlaten van Chef trakteerde de Franse natuur ons nog even op een geweldige zonsondergang met prachtige zonnestralen over de Toulx Sainte Croix.

We hebben vandaag weer eens goed nagedacht over onze plannen voor volgend jaar. We hebben het plan om dan een ingerichte vier-persoons tent te gaan verhuren. De camping "Au Bout du Monde" wordt steeds uitgebreider. In eerste instantie hebben we de tent maar eens neer gezet en kunnen we goed bekijken en onderzoeken wat we exact gaan doen. "De raderen draaien".

Het was weer een behoorlijke hete dag net als de hele zomer al het geval is. De weilanden stuiven van de droogte en als Chef zijn rondje rent is het helemaal stoffig. Maar onze eigenwijze hond had vandaag een ander plan. In de middag was hij ineens kwijt tijdens het spelletje dat Rianne had bedacht. Hij zat netjes te wachten bij de voordeur van het huis. Hij wilde maar even zeggen dat hij naar binnen wilde. Wij wisten niet waarom maar dat duurde niet lang. In de verte rommelde het onweer. Chef had het allang gehoord natuurlijk. Er was ook een flinke regenbui toen Chef en Diesel samen in de gang lagen. Ze hadden het goed naar hun zin.

De moestuin is ook weer eens aan de beurt. De aardappelen moeten uit de grond en dan moet het onkruid ook maar eens uit de tuin. Rianne probeert Chef voor te zijn met de riek. Hij wil wel gewoon gaan graven om de piepers uit te toveren. Maar met de riek gaat het toch beter. Annette plukt de tomaten. Die zien er inmiddels ook weer mooi uit. Maar door de giga droogte duurt het best lang eer er weer een paar tomaten geplukt kunnen worden. Ook de druiven komen voorzichtig op kleur. Alles gaat best langzaam.

Gebeurd er wel eens iets nieuws in Les Trois Taillants? Dat vragen Claude en Ginette ons ook altijd als ze na een tijdje weer terug zijn in ons dorp. Steevast is ons antwoord dan ook "Non". Maar vandaag was het heel even onrustig in de straat. De koeien van de boer zijn weer naar een andere wei gebracht. We kunnen nu dus echt melden dat er wel "nieuws" is. We zijn er helemaal ondersteboven van. Haha.

Het is weer zondag vandaag dus het is weer rommelmarkt dag vandaag. Wat vervelend....... Met Tim en Rianne op de achterbank tuffen we de ene na de andere markt af. We scoren weer leuke spulletjes en Rianne vindt ook nog wat naar haar zin. Tussen de markten door zoeken we een mooie picknick plek in de schaduw. Dat is wel erg fijn want de temperatuur loopt al weer flink op naar boven de 30 graden.

De foto van de dag is eigenlijk de foto van de nacht. Ik werd wakker gemaakt door Annette die helemaal diep onder de dekens was terug getrokken omdat er heel snel iets door de slaapkamer fladderde. Toen we het licht aan deden bleek het een flinke vleermuis te zijn die flink de weg was kwijt geraakt. Maar hoe vang je een vleermuis die snel vliegt en alleen maar even stilzit hoog aan het plafond. Uiteindelijk kroop hij weg in een gaatje in het spant doordat we constant met een fel lampje naar hem schenen. Toen heb ik hem met een Tupperware schaaltje gevangen en kon ik hem weer buiten vrijlaten. Maar eerst hebben we nog wel wat foto's gemaakt natuurlijk.